راهنماي سفروگردشگري-طبيعت گردي-جاذبه هاي گردشگري و توريستي

شيروان دره منطقه‌اي بكر و ديدني با طبيعت وصف‌ناپذيرش در استان اردبيل است. شيروان دره در جنوب غربي مشكين شهر و در دامنه‌ي غربي كوه سبلان قرار دارد كه از ميراث‌ با ارزش زمين‌شناسي است و رسوبات آتش‌فشان سبلان منظره‌هاي حيرت‌انگيزي را در آن به‌ جا گذاشته است.
بريدگي هاي ديواره هاي صخره اي اين دره عميق و عريض چشم انداز خاصي به منطقه بخشيده و سنگها در آن به صورت تنديس هايي ديده مي شوند. افسانه‌هاي زيادي در مورد اين منطقه وجود دارد. مردم محلي بر اين باورند كه شيروان دختري بوده است كه چون به وصال عشق خود نرسيده، از بلندي خود را به اين دره انداخته است. هم‌چنين در مورد درياچه‌ي آت‌گولو در سمت غرب شيروان دره نيز نقل مي‌شود كه زماني كه بابك خرمدين كشته مي‌شود، اسب وي از دوري صاحبش خود را به اين درياچه مي‌رساند و در آن مخفي مي‌شود و شاهسون‌ها مي‌گويند اين اسب گاهي از درياچه خارج شده و زير نور ماه به دنبال صاحب خود شيهه مي‌كشد.
آبگرم‌هاي زيادي در مسير اين دره وجود دارد كه برخي از آن‌ها به صورت آبشار در‌آمده‌اند و رسوبات گوگرد آن‌ها مناظر زيبايي را پديد آورده است. در اين ميان شابيل از معروف‌ترين اين آب‌گرم‌ها است كه آب آن داراي خاصيت‌ درمان پادرد و كمر درد است و براي اعصاب مفيد است. همچنين درياچه‌ي زيباي آت‌گولو در سمت غرب شيروان دره واقع شده است.
شيروان دره همه ساله در چهار فصل گردشگران بي شماري رو به خود جلب كرده است. اين منطقه صخره ها و غارهاي ديدني اي دارد و محل اصلي ورود به دره در ۵ كيلومتري پايين آبگرم معدني شابيل قرار دارد و براي رفتن به اينجا بايد از كنار آبشاري با ارتفاع ۴۰ متري به سمت پايين صخره نوردي كرد .
در اين زيستگاه طبيعي مشگين شهر آبشاري دوقلو كه در نوع خود بي نظير مي باشد وجود دارد كه در بهار و تابستان چشمه ها و جوشش فراوان آن جالب توجه بوده است و در فصل زمستان نيز يخ بستن ها و قنديل هاي آن جلوه اي زيبا به طبيعت شيروان دره داده است.

منبع: سايت راهنماسفر